‘Belle en het beest’ gaat over een gearrangeerd huwelijk

Het sprookje wordt zo mooi verteld dat we bijna vergeten waar het echt om draait. In ‘Belle en het beest’ stuurt een vader zijn jonge dochter naar een wildvreemde man, waar ze de rest van haar leven moet wonen. Eigenlijk wordt Belle uitgehuwelijkt aan het beest.

En dat is ook het hele punt van het sprookje. Tenminste, toen Jeanne-Marie Leprince de Beaumont het schreef in de 18e eeuw. Ze baseerde zich op een eerder verhaal van Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve over een meisje dat verliefd wordt op een beestachtige man.

De Beaumont gaf aan ‘Belle en het beest’ een romantische twist. Het beest was niet zo gruwelijk als in het originele verhaal: hoe hij er precies uitziet, wordt overgelaten aan de verbeelding van de lezer. En de belangrijkste boodschap is dat het allemaal wel goed afloopt. In het begin is Belle bang van die vreemde man, maar uiteindelijk leert ze hem beter kennen en leert ze van hem te houden. Zo hoopte de Beaumont jonge meisjes voor te bereiden op een later huwelijk. Ze zullen in het begin waarschijnlijk bang en onwennig zijn, maar ze moeten erop vertrouwen dat hun man wel zal meevallen. Net als het beest.